Ewa Płatek Kids Fashion

Ewa Płatek, mieszka i pracuje na Tarnogaju. Spełniając swoje cele i marzenia stworzyła pracownię Ewa Płatek Kids Fashion, w której projektuje oraz szyje odzież dla mam i dzieci. Swoją firmę prowadzi od dwóch lat przy ul. Międzyleskiej. Poznajcie Ewę i jej drogę prowadzącą do realizacji upragnionego celu.

,,« Warto marzyć! Najskrytsze, najszczersze marzenia zawsze się spełnią» – moja kochana Babcia, często powtarzała mi to zdanie. Nie myliła się. Babcia była osobą, która potrafiła realizować swoje marzenia. Myślę, że dlatego uwierzyłam w to, co mówiła i tak się też stało” – mówi Ewa Płatek, kobieta pełna pozytywnej energii, mama dwójki dzieci, opiekunka psa Funi – „To co miałam ukryte w głębi serca, ujrzało światło dzienne, z czego jestem ogromnie dumna”.

Firma Ewy powstała z miłości do piękna oraz z potrzeby tworzenia wyjątkowych ubrań. Spod jej igły wychodzi odzież zarówno na wyjątkowe okazje, takie jak urodziny, chrzty, komunie, studniówki, jak i na co dzień. „Jako mama dwójki dzieci wiem, że każdy rodzic pragnie aby jego dziecko, w uroczystym dniu czuło się wyjątkowo oraz aby wyglądało niepowtarzalnie.”

Wszystkie bajeczne ubranka pracowni Ewy wraz z akcesoriami dla dzieci w każdym wieku zachwycają swoją oryginalnością. Nie ulega jednak wątpliwości, że ich specjalnością są kolekcje przeznaczone dla mam i córek. Nierzadko kolekcje ubrań projektowane są dla wyjątkowych odbiorców, pod ich indywidualny wymiar i projekt. Otrzymują wówczas status limitowanej serii klasy premium.

,,Przywiązuję mocną wagę do detali – podkreśla Ewa – moje sukienki dopracowane są w każdym calu. W pracowni szyjemy ręcznie, z wielkim pietyzmem i dbałością o jakość.” Warto tutaj zaznaczyć, że wszystkie materiały wykorzystywane w pracowni Ewy pochodzą z Unii Europejskiej i posiadają certyfikaty Gots, które świadczą o wysokiej jakości produktów. 

„Moja praca sprawia mi wielką satysfakcję. Uwielbiam kontakt z klientami, którym mogę zaoferować wszystko co sobie wymarzą. Zapraszam wszystkich w bajeczną podróż z moją kolekcją oraz kolejnymi nowymi niepowtarzalnymi kolekcjami”

Britta Artventure

Brygida, bohaterka naszej opowieści, mieszka i pracuje na Tarnogaju. 

Zapewne wielu z was przechodziło przez ul. Paczkowską i zwróciło uwagę na znajdujące się tam murale. Atystyczny portret Brygidy oraz jej córki Filipiny możemy odnaleźć wśród innych postaci. Szukając malowideł ściennych, w  zakątkach osiedla, możemy spotkać się z twórczością naszej bohaterki, jednakże teraz Brygida przeniosła swoje dzieła na nieco trudniejszy ,,materiał", ponieważ tworzy tatuaże. Poznajcie artystyczny świat niesamowicie zdolnej dziewczyny, którą sztuka prowadzi przez życie. 

Tak opowiada, o swojej twórczej drodze Brygida: ,,Od dziecka bardzo mnie fascynuje sam proces twórczy. Początkowo realizowałam się w szkołach muzycznych, grając na instrumentach perkusyjnych. Później w szkole podstawowej zaczęłam uczęszczać na zajęcia z alchemii malarskiej dla dzieci. Mieliśmy zajęcia z tworzenia wszelkich sztuk plastycznych, od ceramiki po witraże aż do malarstwa, różnymi technikami. To było coś fascynującego. Nieprzerwanie twórczość mi towarzyszyła na tym etapie życia.

Po maturze zdecydowałam się na kolejne szkoły artystyczne. W związku z moim zamiłowaniem do muzyki, była to realizacja dźwięku a potem charakteryzacja teatralna i filmowa z kostiumografią. Kostiumografia sprawiła, że wróciłam do jednego ze swoich ulubionych zajęć sprzed kilku lat, do szycia. Tak powstała moja bardzo undergroundowa marka, w której się realizowałam, szyjąc ubrania. To był bardzo intensywny i twórczy czas. Obecnie nadal tworzę swoje projekty, jednakże z mniejszym naciskiem.

Niedługo później moja zajawka na tworzenie przeniosła się na inne tory artystyczne. Przez około 4 lata zajmowałam się tworzeniem murali i graffitii oraz artystycznym malowaniem samochodów. Moje murale powstawaly we Wrocławiu oraz w innych miastach w Polsce. 

Przynosiło mi to bardzo dużo frajdy i mogłam poznać cały proces twórczy, od samego początku do zakończenia dzieła malarskiego. 

Jak zaczęła się moja obecna artystyczna  przygoda?

Na 18 urodziny dostałam, od mamy, maszynkę do tworzenia tatuaży. Moja mama od najmłodszych lat wspiera mnie w rysunku oraz malarstwie. Co jest niezwykle cenne dla artysty.   Moja zainteresowania zmieniały się, ale na ten moment całą swoją uwagę poświęcam tatuażowi. 

W obecnym etapie mojego życia dostrzegam wielopłaszczyznowość tej dziedziny. Potrafie tworzyć relacje z ludźmi, i są to głębokie relacje. Widzę jak wyszukane i kreatywne są pomysły ludzi, którzy pragną sobie zrobić swój pierwszy tatuaż, lub uzupełnić pustą przestrzeń na swoim ciele nowym artystycznym dziełem. Dostrzegam jak różne są potrzeby i oczekiwania, jak różni są ludzie, którzy do mnie trafiają. Jest to niesamowite, że codziennie mogę poznawać kogoś innego, mogę usłyszeć ich opowieści, wspomnienia. Dzięki temu mogę uwieczniać, na ich ciałach, coś co jest dla nich ważne, nawiazuje do przeżytych chwil lub poprostu im się podoba. Jestem otwarta na różnorodność, każdy styl mi odpowiada.

Najbardziej w tatuażu fascynuje mnie to, że poznając nową osobę, potrafię odczytać jego potrzebę i dopasować to, co do niej pasuje. Przychodzą często do mnie ludzie, którzy w ogóle nie mają pomysłu na swoj tatuaż. I tak zaczyna się nasza wspólna droga. Często jest tak, że klient patrząc na swój tatuaż widzi nasze wspólne działanie.

Lubię przynosić ludziom radość, bo przecież w życiu chodzi o to aby być tak naprawdę szczęśliwym. Tak więc, ja robię tatuaż z dobrą intencją, i chciałabym robić to coraz lepiej i taki jest mój cel"

Sensual_scents_eu 

Poznajcie historię Adama, który łącząc wyszukane składniki wyczarowuje zapachy do przestrzeni Waszych wnętrz. Jeśli zaprosicie jego produkty do swojego domu z pewnością uprzyjemnią Wam wspólne rozmowy z najbliższymi, wzbogacą czas relaksu.

Z zaciekawieniem przekraczamy próg mieszkania bohatera naszej opowieści. Adam wita nas z uśmiechem i zachęca do wejścia do środka. Towarzyszący mu kot nie pozwala by przejść obok niego obojętnie, skutecznie zwraca na siebie uwagę. Dalej dzieje się magia dla zmysłów powonienia.  Cudowne zapachy unoszące się w pomieszczeniu zapraszają nas do odkrywania nieznanego królestwa aromatycznych świec. Adam proponuje pyszną herbatę oraz prowadzi  nas na swój taras gdzie panuje niesamowita atmosfera. Jest wieczór a zapalone świece tworzą fantastyczny klimat.

 
Pijąc herbatę, słuchamy opowieści o zapachach i tworzeniu wyjątkowych świec:
"Pomysł pojawił się przypadkowo, na początku  trwania pandemii. Aby wieczory wypełnić jakimś zajęciem postanowiłem, że spróbuję stworzyć własne świece, które nie będą wydzielać szkodliwych substancji, za to będą mieć wyszukane zapachy. Zacząłem poznawać tajniki wyrobu świec. Zgromadziłem spory materiał, który pozwolił mi na wytwarzanie gotowych produktów. Pierwsze świeczki powstały, na własny użytek, w słoikach po pastach warzywnych, już w maju 2020 :) " - wspomina Adam.  ,,Eksperymentowałem w swoim mieszkaniu używając podstawowych przedmiotów kuchennych. Metodą prób i błędów opracowałem kilkanaście autorskich kompozycji zapachowych."

Dzieła wykonane przez Adama przyciągają nie tylko zapachem ale także prezentują się wyjątkowo. Oglądając piękne słoiczki słuchamy dalszej opowieści: 
,,Później zaprojektowałem logo oraz etykiety na własny użytek. Wymyśliłem nazwę oraz wybrałem opakowania. Chciałem by moje wyroby bardziej cieszyło moje oko." 

Czas pokazał, że zapachowe wyroby Adama docenili nie tylko znajomi ale także szersze grono osób. Niepowtarzalne świeczki oraz patyczki zapachowe tworzone hobbystycznie poleca Adam z Tarnogaju.

Chwasty i kontrasty

Spacerując uliczkami osiedla wypatrujemy nowych miejsc z duszą. I tak pewnego dnia przykuła naszą uwagę ciekawa witryna z pięknym logo i niezwykłą nazwą ,,Chwasty i kontrasty". 

Zapraszamy Was do świata roślin i bukietów. 

Oczekiwaliśmy z niecierpliwością na tę wizytę, gdyż takie miejsce jest połączeniem człowieka z przyrodą. Kwiaty, cięte czy te w doniczkach potrafią zaczarować przestrzeń domową jak i biurową.

Ustawione przed wejściem kwiaty zachęcają by zajrzeć do środka. Właścicielki pięknego miejsca ,,Chwasty i kontrasty" witają nas pięknym i ciepłym uśmiechem. To pracownia florystyczna prowadzona przez dwie przyjaciółki, które wzajemnie się uzupełniają.

Rozglądając się po lokalu widzimy piękne minimalistyczne wnętrze z elementami  koloru ceglanego. Kwiaty i inne produkty są wyeksponowane na całej przestrzeni. Tu dzieje się magia. Bukiety, które tworzą Julia i Edyta nie są standardowymi kompozycjami, gdyż tworzone są z pasją i sercem.

Dziewczyny znają się ponad 15 lat. Ich przygoda z kwiatami zaczęła się spontanicznie, gdy 2 lata temu, po ukończeniu szkoły florystycznej, zaangażowały się w przygotowanie dekoracji na  przyjęcie ślubne jednej z nich. Wtedy poczuły ogromną satysfakcję i poczucie szczęścia.

Początki pracowni nie były łatwe. Dziewczyny wiedziały czego chcą i że pracując  razem mogą spełniać swoje marzenia. 
Wspominają: ,,Początkowo pracownia mieściła się w naszych mieszkaniach, gdzie pies podkradał nam kwiaty, a cierpliwość Naszych partnerów była wystawiana na dużą próbę. Po roku wynajęłyśmy pomieszczenie, w którym byłyśmy w stanie wykonywać coraz to więcej zleceń.”

Pogodzenie pracy na etacie z prowadzeniem  biznesu nie było łatwe, tym bardziej, że Julia i Edyta przed pracą, bardzo wcześnie rano, musiały jeździć na giełdę po kwiaty, a po 8 godzinach pracy spotykały się, żeby realizować zamówienia. 

,,Przez rok dojrzewałyśmy do decyzji o porzuceniu pracy w księgowości i skupieniu się w 100% na prowadzeniu pracowni florystycznej, która od jakiegoś czasu stała się naszym marzeniem… "- wspominają dziewczyny-,,i oto jesteśmy przy al. Armii Krajowej 48C ? gdzie oprócz kwiatów ciętych i roślin zielonych można się u nas zaopatrzyć w ceramikę, świece czy kartki okolicznościowe od wrocławskich rzemieślników". 

Julia i Edyta, swoją determinacją spełniły marzenie o własnej pracowni florystycznej. Tworzą autorskie bukiety, kompozycje kwiatowe, służą fachową wiedzą dotycząca pielęgnacji roślin, organizują różnego rodzaju warsztaty kreatywne oraz zajmują się dekoracjami podczas różnych imprez okazjonalnych  jak wesela czy chrzciny. Pracownia jest bardzo przytulna a wybór autorskich produktów jest naprawdę ogromny. Co weekend można się zaopatrzyć w piękne tutki pełne kwiatów bądź suszek. 

Dziewczyny zaskakują i wyczarowują przepiękne bukieciki, które mogą ozdobić każde wnętrze. Jeśli szukacie prezentu na specjalną okazję wesele, imieniny, urodziny lub bez okazji to w pracowni florystycznej  ,,Chwasty i kontrasty” znajdziecie na pewno coś wyjątkowego.

Heartwork  Magdalena Zawadzka

Jest piękny, choć chłodny jesienny dzień. Słońce, które nam towarzyszy w drodze, zagląda także do mieszkania naszej kolejnej bohaterki u której jesteśmy dziś gośćmi. Przy wejściu Magda zaprasza nas do środka a wraz z nią jej uroczy czarny kot. 
Nie da się ukryć czym zajmuje się Magda. Na stole widzimy wiele przedmiotów, ozdób, dodatków i kolorowych papierów. 

Zapraszamy do kreatywnego świata kartek i skrapbookingu.

Przy pysznej kawie Magda opowiada jak wyglądała droga do jej pasji:
-Rękodzieło jest w moim życiu właściwie od zawsze. Rękodzielniczego bakcyla złapałam od mojej mamy i babci - uwielbiały szydełkować, robić na drutach, tworzyć rozmaite stroiki. Najpierw tylko podpatrywałam ich pracę i pomagałam (lub przeszkadzałam, zależy, z której strony patrzeć), potem zaczęłam uczyć się na porządnie - i przepadłam! Choć mój pierwszy szalik był bardzo krzywy, do dziś pamiętam, jaka byłam z siebie dumna.

W trakcie opowieści Magdy poznajemy kolejnego domownika. Drugi kot także chciał dotrzymać nam towarzystwa. 
-Chociaż mogłoby się wydawać, że wybrałam mało kreatywny zawód (jestem programistką), to miłość do rękodzieła przetrwała. Odkryłam ją na nowo, przygotowując się do własnego ślubu. Najpierw wymyśliłam zaproszenia, których nigdzie nie było, potem do kompletu potrzebne były winietki i inne dekoracje... z każdym kolejnym pomysłem zakochiwałam się w papierze coraz bardziej i bardziej. Tym, co zachwyciło mnie w scrapbookingu, jest jego brak powtarzalności - nawet, gdy staram się zrobić dwie podobne kartki, różnią się detalami. Inny jest układ ozdób, deseń papieru, odcień kwiatów czy ułożenie koronki. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że nikt inny nie będzie miał takiej samej.

Na początku tworzyłam głównie dla rodziny i przyjaciół, aż w końcu postanowiłam zaryzykować i otworzyłam sklep internetowy. Tworzę głównie kartki okolicznościowe i albumy do wklejania zdjęć, a moja specjalność to exploding box - sześcienne pudełko, które po zdjęciu wieczka rozkłada się, ujawniając niesamowite wnętrze. W środku może mieć tort, kompozycję z kwiatów, czy nawet pudełko z pierścionkiem zaręczynowym - zaskoczenie i uśmiech gwarantowane!- wspomina Magda. 

Podczas rozmowy oglądamy wszystkie produkty i ozdoby jakich używa nasza bohaterka. Jest ich bardzo wiele i są różnorodne. Elementy naklejane są wycinane bardzo starannie i precyzyjnie. Ta pracochłonna pasja może przynieść relaks i wyciszenie od wymagającej pracy. 

-Najprzyjemniejsza część mojej pracy to świadomość, że moja twórczość towarzyszy ludziom w momentach ich szczęścia, staje się pamiątką ważnego dnia. Cieszę się, gdy mogę z nimi świętować kolejne uroczystości. Równie mocno cieszy mnie, że pasję przekazuję dalej - syn miłość do brokatu odziedziczył w genach :) - opowiada z uśmiechem Magda. 

Habza Cafe

Habza Cafe któż z nas nie zna tego smacznego miejsca na mapie Tarnogaju. 
Pani Iwona codziennie wypieka dla swoich klientów przepyszne ciasta. Dodatkowo przyrządza  kanapki oraz podaje aromatyczną kawę i herbatę.  
A jak to się wszystko zaczęło?

Dawno temu, Pani Iwona mieszkała w Londynie, gdzie pracowała we francuskiej cukiernii. To tam podpatrywała i uczyła się fachu cukierniczego. Po pewnym czasie zapragnęła wrócić do Polski. Postanowiła, że otworzy cukiernię, miejsce pachnące ciastem własnej roboty. 
I tak się stało! Od 4 lat, nasza bohaterka  przygotowuje swoje przepyszne ciasta dla mieszkańców Tarnogaju.

Każdego dnia pracy jest bardzo dużo. Pani Iwona wypieka około 5 -6 ciast różnego rodzaju. Robione są  tak jak w domu, czyli bez polepszaczy i sztucznych zamienników 
 -Zależy mi na jakości i domowym smaku moich wyrobów. Dlatego też najwięcej pracy mam podczas weekendów, gdzie realizuję indywidualne zamówienia moich klientów. Czasem się zdarza, że na weekend muszę przygotować 20 ciast. - śmieje się Pani Iwona.

Początki Habzy wcale nie były łatwe ale dzięki determinacji i ciężkiej pracy udało się wyciągnąć potencjał tego miejsca. 
Pani Iwona potrafi doradzić i dogodzić każdemu podniebieniu.  Jest osobą kreatywną z głową pełną pomysłów na rozwój swojego biznesu. 
-Mam bardzo dobry kontakt z sąsiadami , którzy zamieszkują okoliczne kamienice. To bardzo miłe ,że sąsiedzi tak miło i ciepło przyjęli moją obecność na osiedlu.-
-A dlaczego Habza ? -pytamy. 
-Habza to moje nazwisko i tak postanowiłam nazwać też swoją cukiernie :)

A-nitka

Nasza podróż szlakiem Tarnogajskich Rzemieślników kieruje się tym razem do mieszkania Anity. Na dworze już czuć wyraźny chłód i zbliżający się wieczór. 
Nasza ciekawość wzbiła się wysoko, dosłownie i w przenośni. Anita wita nas pięknym uśmiechem i zaprasza do środka. Wchodzimy do mieszkania i od razu zachwycamy się wspaniałym widokiem zza okna. Podziwiamy piękną panoramę Wrocławia- niecodzienny widok, wart zachowania. 
Ale przenosimy się do rzeczywistości. W pokoju na stole czekają na nas rozłożone wszystkie prace Anity. Jesteśmy pod ogromnym wrażeniem różnorodności produktów.  To nie koniec, gdyż największym zaskoczeniem dla nas jest ogromna, cieniowana mandala wykonana na szydełku przez naszą bohaterkę.
Mandala jest niezwykła i nie sposób opisać tego jak wygląda na żywo. Zajmuje główne miejsce na ścianie w salonie, a po przeciwnej stronie wiszą urocze aniołki wykonane metodą makramy a także drewniany obraz stworzony przez męża Anity. 
Odkryjcie z nami szydełkowy świat A-nitki. 

-Szydełko po raz pierwszy wpadło w moje dłonie już w podstawówce, wtedy to mama i babcia objaśniły mi pierwsze tajniki tego rękodzieła i nauczyły jak czytać i rozszyfrowywać wzory serwet i bieżników, które same w sobie były dla mnie piękne. Z tamtego okresu, który trwał do czasu rozpoczęcia studiów, zachowało się kilka głębokich szuflad serwet, obrusów, zazdrostek i bieżników, słowem przepadłam! Po studiach znowu znalazłam czas na „dudlanie” jak to żartobliwie mówi mój mąż. Wzorów nie musiałam szukać już w czasopismach mamy, ale w sieci, gdzie odkryłam morze a nawet ocean inspiracji i przepadłam po raz drugi, tym razem na dobre. Chciałam spróbować wszystkiego, już, teraz, na raz... cała ja.- śmieje się nasza bohaterka.

Podczas fotografowania produktów Anity , nasze oczy ujrzały pluszowego Reksia i nie mogliśmy się oprzeć jego wdziękowi, skradł nasze serce. Anita opowiedziała nam jak to się zaczeło, że robi na szydełku maskotki. 

- Zmieniłam cieniutkie szydełko na szydło wielkości pióra do pisania i zaczęłam robić maskotki dla dzieci, torebki, plecaki, ozdoby świąteczne czy części damskiej garderoby. Dzisiaj do niektórych rękodzieł odkładam szydełko, wtedy pochłania mnie wyplatanie makram czy tworzenia aniołów i innych ozdób ze sznurka. Dzięki różnorodności i  braku ograniczeń, poza moją wyobraźnią i wyobraźnią ludzi, którzy mnie inspirują, nigdy nie miałam dość, kończąc jeden projekt mam w głowie trzy kolejne. 

Cieszy mnie, że mogę zaoferować komuś coś niepowtarzalnego, wykonanego ręcznie w co zostało włożone serce. Kiedyś mnie zapytano czy jestem bardziej rzemieślnikiem czy artystką, na słowo artystka parsknęłam śmiechem, ale za rzemieślnika się też nie uważam, określiłabym się gdzieś pomiędzy jako kogoś z nieustanną potrzebą tworzenia czegoś z niczego, o umiejętnościach rzemieślnika i sercu artystki. 

Mathias Vogel

Dzisiejszą przygodę rozpoczynamy późnym wieczorem. Duża brama prowadzi przez podwórko. Dookoła zabudowania z cegły, schody i podesty. Zapewne wielu z Was wie dokąd dotarliśmy, gdyż to dosyć charakterystyczne miejsce. Industrialne budynki znajdują się na sąsiednim osiedlu, a dokładnie na terenie Browaru Mieszczańskiego. Nie pomyliliśmy adresu. Tu tworzy artysty z Tarnogaju, Mathias Vogel. 

Zapraszamy do pracowni malarskiej, macie ochotę na taniec farb na płótnie?

Nasz bohater czeka na nas przy schodach.  Wchodzimy do środka budynku, później schodami kierujemy się do miejsca pełnego kolorów i przedmiotów nie tylko malarskich. Wysokie pomieszczenie dodaje charakteru a powieszone dokoła obrazy oraz instalacje dokładnie opowiadają co tutaj się dzieje. Kto zna to uczucie gdy tworzy się sztukę w takim wydaniu ten wie, jaki może być odbiór tego miejsca. To co ukazało się naszym oczom jest rozpraszające i przyciągające jednocześnie. Farby, pędzle, pojemniki z wodą to zapewne znane każdemu z nas przedmioty. Ale czy każdy z was pozwala sobie na zabawę farbą na kartce, płótnie bądź innym materiale? Jeśli nie, spróbujcie koniecznie!

Dziś praca twórcza rozgrywa się na płycie przypiętej do sztalugi. Obok zdjęcie, z naniesionymi liniami, które pozwalają zachować kompozycje oraz proporcje. Kolory, plamy i kreski, światło i cienie. Wszystko zmienia swoje miejsca, nasycenie. Mathias podchodzi, słychać pociągnięcie pędzla, odchodzi...chwila zamyślenia i ponownie pociągnięcie pędzla. Potem farby mieszają się ze sobą, żeby wydobyć plamę światła z portretu. Chwila przerwy, i Mathias ponownie nakłada kolor, tym razem to suchy pastel. W trakcie całego spektaklu Mathias robi przerwę i opowiada swoją historię:

Jestem Tarnogajczykiem od urodzenia. Jako mały chłopiec rysowałem bardzo dużo, głównie postaci z komiksów. Natomiast przygodę z malarstwem zawdzięczam graffiti. Moja sztuka, to przykład odważnych eksperymentów, stylów, mieszanka barw i materiałów. Jestem inicjatorem projektu ,,Sztuka Po(d)rzucona", którą realizuje na terenie Wrocławia. Porzucam swoje dzieła w przestrzeni miejskiej, chcąc podzielić się swoją wizją i zamiłowaniem do sztuki ulicznej. Całość to ręczna praca, która powstaje pod wpływem  impulsów, emocji, doznań towarzyszących mi w codzienności. Jak “seryjny morderca” wracam do miejsc gdzie przykleiłem swoje dzieła, ponieważ lubię obserwować jak ludzie reagują na moją sztukę. Traktuję miasto Wrocław jak wielką galerię, w której wystawiam moje prace na kontakt z jego mieszkańcami. Na swojej drodze poznałem wspaniałych ludzi,  którzy ukształtowali mnie artystycznie. Jednym z nich jest Michał Hycki, który jest moim  mentorem i nauczycielem. - chwila zamyślenia i Vogel kontynuuje opowieść - Oprócz Street Artu  bliskie mi jest malarstwo portretowe oraz abstrakcyjne, które tworzę także na zamówienie.

 
Prowadzę warsztaty plastyczne dla dzieci i dorosłych. Dzieci są wyjątkowymi uczniami, pełni ciekawości i zachwytu. Dorośli także znajdują w tym coś dla siebie. Miałem przyjemność przygotowania takich warsztatów, w ramach imprez integracyjnych, także dla dużych korporacji. Rodzaj i tematyka prowadzonych przeze mnie zajęć oparta jest na wiedzy jaką zgromadziłem przez lata na temat “Graffiti”. Swoim doświadczeniem dzieliłem się także na różnego rodzaju festiwalach i imprezach masowych.

Stworzyłem atrakcję turystyczną dla miasta Bardo. Jest to połączenie przeszłości z teraźniejszością. Dzięki współczesnym technologiom, wykorzystałem kody qr, w których są ukryte historie postaci dawniej żyjących w tym mieście.

 Jeśli jesteście zainteresowani współpracą ze mną możecie śmiało do mnie pisać na moich mediach społecznościowych.

Arkadiusz Durczewski ​

Wchodzimy do jednego z budynków na nowym osiedlu, jedziemy windą, otwierają się drzwi i ... wow... naszym oczom ukazuje się prawdziwa galeria. W korytarzu, wiszą na ścianie fotografie a na podłodze ustawione są kwiaty doniczkowe, dosyć niespotykane zestawienie i niespodziewane przed-powitanie.  Niecodzienne kadry, jak się okazuje są autorstwa Arka, do którego zaraz zapukamy. 
 
Zapraszamy Was na fotograficzną podróż w odcieniu nie tylko czerni i bieli. 
 
Arek otwiera nam drzwi, przedstawia się i od razu pada pytanie o jego dzieła. Oprowadza nas po korytarzu opowiadając historie zdjęć, które otrzymały nagrody w konkursach.
Nasz dzisiejszy bohater wielokrotnie był wyróżniany w konkursach fotografii mobilnej.
Zdjęcie wykonane przez Arka w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu zostało wyróżnione, w kategorii czarno białej fotografii, w międzynarodowym konkursie Mobile Photography Awards. Następnie na Festiwalu Fotografii Mobilnej organizowanym przez Mobile Photo Trip, zostały docenione jego aż trzy fotografie. Drugie oraz trzecie miejsce w kategorii Street Photography należy do Arka, oraz jedno zdjęcie znalazło się w TOP 30 zdjęć ulicznych. Kilka lat temu został również wyróżniony w międzynarodowym konkursie fotografii mobilnej Iphon Photography Awards, w kategorii ludzie. Apple opublikował na swoim instagramie fotografię naszego bohatera. 
-To tak naprawdę było zwieńczenie pierwszych lat mojego fotografowania, które to zacząłem głównie od telefonu komórkowego.- wspomina Arek.- Od kilku lat skupiam się jednak na pracy komercyjnej i wykonuje sesje zdjęciowe kobiece, par oraz śluby.
Nasza przygoda z Arkiem przeniosła się także w plener, gdyż jest to dobry obszar na rozmowę o fotografii i magicznym jej wymiarze. 
-Odkąd pamiętam, zawsze wolałem obserwować świat i ludzi, zamiast uczestniczyć w dyskusjach. Wtedy mimo, że wiedziałem o istnieniu aparatów fotograficznych, nie zdawałem sobie sprawy do czego, tak naprawdę mogą służyć i jaką siłę może mieć fotografia. 
Dziś wiem, że dzięki fotografii mogę odczuwać świat na swój sposób. Nie tylko w chwili wciśnięcia migawki, ale i po latach. Wracają wspomnienia, gdy patrzę na utrwaloną na zdjęciu chwilę.
Fotografia to ciągły rozwój. Nie tylko warsztatu fotograficznego, choć jest on ważny. Przede wszystkim to rozwój osobisty. To sposób patrzenia na świat, ludzi, otoczenie. To nauka o ludziach, ich emocjach. Uczy empatii i pokory.- mówi Arek 
​W ludziach cenię wrażliwość, nietuzinkowość, szczerość, otwartość umysłu, pozytywną energię, dystans do siebie i świata.

Adiutrix

Jesienne słońce zaprowadziło nas do miejsca, w którym tworzy się artystyczna ,,plątanina,, drucików z koralikami, kamykami w różnych konfiguracjach. Oto dotarliśmy do artystki, która do tworzenia swoich wyrobów wykorzystuje wiele ciekawych narzędzi, a także własnych autorskich rozwiązań.

Każda historia ma swój początek. Ta, rozpoczęła się w rodzinnym mieście Klaudii, naszej dzisiejszej bohaterki. 

 Na Targi biżuterii i minerałów, które odbywały się w Lublinie, zabrał ją mąż (wtedy jeszcze chłopak). ,,Spotkaliśmy tam artystkę, która tworzyła biżuterię metodą wire wrappingu - opowiada Klaudia - Polega ona na wyplataniu różnych kształtów z drutu miedzianego lub srebrnego i czasem wplataniu w kompozycję kamieni, kryształków czy pereł. Spodobało mi się to do tego stopnia, że od razu, a było to na początku wakacji zaprosiliśmy artystkę (o której była mowa wcześniej) do Lublina na warsztaty. Tam poznałam podstawy i od tamtej pory tworzę sama.

To czego się nauczyłam nie było dla mnie wystarczające. Poszukiwałam dalszych wskazówek w Internecie. Klaudia rozkłada na stoliku pudełka ze swoimi skarbami - Stopniowo inwestowałam w kolejne narzędzia – od podstaw, jak różnego rodzaju szczypce, kombinerki i palnik, do ostatniego zakupu – kowadełka jubilerskiego. Do swoich prac używam zarówno srebrnego drutu, jak i z miedzi czystej, posrebrzanej, a nawet pozłacanej. Staram się wyszukiwać ozdobne elementy wysokiej jakości, więc są to głównie kamienie szlachetne i ozdobne, kryształki Swarovskiego oraz naturalne perły hodowlane - Mamy okazję zobaczyć różnorodność kamieni czy też kryształków. Klaudia pokazuje nam swoje półprodukty posegregowane w pudełeczkach. Nasza bohaterka opowiada dalej - Z czasem powstała moja mała marka „Adiutrix”, z którą działam głównie na Instagramie, ale mam też sklep na Facebooku. Tworzenie biżuterii jest moją pasją, którą łączę ze studiami medycznymi – jestem teraz na trzecim roku. Zawsze mam co najmniej kilka projektów w głowie, które czekają na jakiś luźniejszy czas na uczelni. Większość rzeczy robię tylko w jednym egzemplarzu, bo czasu jest mało, a pomysłów zbyt wiele. Zdarza mi się też robić biżuterię na zamówienie, na podstawie wcześniejszych prac lub inspiracji od klienta. Robię głównie kolczyki i naszyjniki, ale nie tylko to. Ostatnio zdały egzamin próby z ozdobnymi spinkami i gałązkami do włosów, które zrobiłam dla siebie i swoich druhen na ślub. Ponieważ spotkały się z dużym zainteresowaniem, to postanowiłam, że będę szła też w tym kierunku. 

Zapraszamy do świata skrupulatnej i twórczej pracy, której efektem końcowym jest piękne zestawienie koralików z drucikami. 

Crochet Stories

,,Moje pierwsze wspomnienie związane z szydełkiem to moja mama dziergająca piękne serwetki oraz obrusy z kordonka. To ona nauczyła mnie podstaw szydełkowania i pamiętam, że bardzo to lubiłam". 

Powyższa opowieść to początek historii naszej bohaterki, która tworzy niesamowite wyroby przeciągając różnego rodzaju nici przez szydełko.

Dawniej takiego rodzaju działalność znana była prawie w każdym domu. Niedostępność używanych na co dzień przedmiotów była zaproszeniem do nauki ręcznych robótek. Fantastycznie, że dziś można spróbować swoich sił korzystając choćby z internetowych porad lub można takie wyroby zakupić od zaprzyjaźnionych rzemieślników. Agnieszka opowiadając pokazuje zasoby z których wytwarza swoje dzieła. -Niestety z czasem zaprzestałam szydełkowania. Kilka lat temu myśl o powrocie do szydełka zaczęła mnie coraz częściej nawiedzać, a że lubię odkrywać nowe pasje postanowiłam spróbować ponownie. I tak zrobiłam. Kupiłam szydełko, włóczkę i zaczęłam dziergać. Potem już nie mogłam przestać. - Podziwiamy produkty, które Agnieszka wyczarowała na szydełku. Prezentują się wyśmienicie i są także bardzo praktyczne. -Pierwsza czapka, koszyczek, torba.... Szydełkowanie oraz rękodzieło pomaga mi się zrelaksować, przetrwać długie jesienno-zimowe wieczory i pobudza moją kreatywność (a zawsze myślałam, że mało jej we mnie). 

To co mnie motywuje to przede wszystkim powstający produkt oraz uśmiech na twarzach nowych właścicieli moich wyrobów. 

DUDO Bags Workshop

Zimny listopadowy poranek, na termometrze ledwo 2 stopnie. Przed nami jedna z bram przy ulicy Nyskiej. Na Tarnogaju wiele jest takich bram, ale to właśnie tu swoją przydomową pracownię stworzył nasz dzisiejszy bohater. Adam Dudziak jest właścicielem i współtwórcą DUDO Workshop. Wraz ze swoim wieloletnim wspólnikiem Tomaszem tworzy proste torby, paski oraz akcesoria skórzane. „Część moich wyrobów powstaje w zaciszu mojej przydomowej pracowni na Tarnogaju” – opowiada Adam.

Zapraszamy do świata, w którym króluje zapach artykułów skórzanych a jego główny bohater odkrywa przed nami historię swojego życia oraz tajniki swojego rzemiosła.

Wchodzimy do warsztatu i przed nami ukazuje się kolekcja skórzanych wyrobów. Na stole stoi maszyna, na której powstają wszystkie te piękne torby i paski. Adam zaczyna opowiadać swoją historię.

„Z wykształcenia jestem ekonomistą jednak życie poprowadziło mnie w zupełnie inną stronę. Wakacyjna praca w warsztacie rymarskim, która była sposobem na zarobienie pierwszych własnych pieniędzy, obudziła we mnie fascynację i chęć do tworzenia” – opowiada Adam. To właśnie zamiłowanie do rzemiosła, do rzeczy prostych i solidnych oraz chęć stworzenia własnego sposobu na życie doprowadziły go do otwarcia własnej pracowni. „Swoją działalność w branży, prowadzę od 2010 roku. Początki były trudne, ale dzięki doświadczeniu zdobytemu w warsztacie kolegi rymarza, wytrwałości i pomocy najbliższych, udało mi się opanować fach. Szczęśliwie okazało się, że efekty mojej pracy znajdują nabywców co sprawiło, że rozwijałem moją działalność. Skoncentrowałem się na paskach i drobnych akcesoriach, by z czasem rozwinąć się i stworzyć kolekcję prostych i funkcjonalnych toreb skórzanych” – kontynuuje Adam. Cechą wspólną wszystkich jego wyrobów jest prostota. Ta właśnie cecha w powiązaniu z odpowiednią jakością wykorzystywanych skór i solidnością ręcznego wykonania wyrobu tworzą ponadczasowy styl. „Do produkcji moich toreb używam wysokogatunkowych, wyselekcjonowanych skór - głównie bydlęcych, wyłącznie z polskich garbarni. Niezależnie od rodzaju staram się, aby skóry z których powstają moje wyroby nie były banalne i charakteryzowały się oryginalnością”. Kolekcję można znaleźć na stronie naszego dzisiejszego bohatera – www.dudobags.com „Zapraszam serdecznie wszystkich do zapoznania się z kolekcją moich wyrobów na stronie internetowej”. 

Piekarnia Sąsiedzi

Październikowe niebo rozpościera nad nami ciemnoniebieskie barwy. Możemy podziwiać je idąc w stronę dzisiejszego celu naszej wycieczki. Choć jest bardzo wcześnie rano, bo jeszcze przed 6, to towarzyszący nam nieboskłon rekompensuje nasz krótszy sen.

Zapraszamy Was na podróż do miejsca, gdzie wyczarowuje się, po sąsiedzku, naprawdę niesmowite produkty godne każdego podniebienia.

Otwieramy duże drzwi do hali, w której mieści się ,,Bazar Smakoszy”. Jest ciemno dookoła. W rogu budynku światło oświetla niewielkie pomieszczenie, z ktorego dochodzą radosne głosy. Tu gdzie przyszlismy, króluje zapach, który wodzi za nos. Zdążyliśmy! Możemy zobaczyć jeszcze chleby znajdujące się w piecu. Inne wypieki zostały już wcześniej przygotowane.

Wesoła i zgrana ekipa działa przez całą noc. Chyba ktoś tu zostawia serce podczas pieczenia tych pysznych chlebowo bułkowych produktów. Ciężko skupić się na rozmowie, gdyż zapach i widoki zapraszają nas do konsumpcji. Dzisiejszy bohater Michał po wykonaniu kilku czynności wspomina o początkach wspólnej działalności:

,,Piekarnia zaczęła powstawać 1,5 roku temu, gdy z Piotrkiem podjęliśmy decyzję o stworzeniu miejsca z chlebem w roli głównej. Pieczywo przewijało się w całym moim życiu, najpierw piekłem w domu dla rodziny, przyjaciół i znajomych, potem doszkalałem się w Anglii, aż przyszedł czas na stworzenie czegoś autorskiego. Piotrek z kolei od dzieciaka kręcił pączki i chałki w cukierni swoich rodziców, więc można powiedzieć, że gluten mamy we krwi! Wybór miejsca okazał się kompletnie przypadkowy i zapadł ze względu na uzupełniające się potrzeby i nasze i Bazaru Smakoszy. Bazar potrzebował dobrego pieczywa, a my - miejsca, gdzie odpalimy piece. Jednak z tego przypadku powstało niemało zależności i dobroci, ponieważ w otoczeniu samych rzemieślników i dobrych produktów, możemy wypiekać na najlepszych produktach, pochodzących prosto od producenta. I tak, równo rok temu - w listopadzie 2020, w piecu wylądowały pierwsze partie sąsiedzkiego chleba. Tworząc Sąsiadów chcieliśmy stworzyć miejsce, do którego ludzie będą przychodzić, właśnie jak do swojego sąsiada w odwiedziny: po chleb, po bułki, zamienić dwa słowa, pożartować w sąsiedzkim okienku.

Wszystkie nasze chleby powstają z naturalnego zakwasu i dobrych jakościowo mąk pełnoziarnistych. Produkt, jego jakość i uczciwość są dla nas najważniejsze, bo działając na Tarnogaju wiemy, że klienci nie są przypadkowi, tylko wracają do nas po tę jakość i smak. Nasza stała obsada to: Halina, Grażyna, Janka, Helenka, Wiktoria, Zdzich, Heniek, Rysiek i Marian, czyli imiona naszych chlebów, bułek i ciabatt. Dodatkowo, zawsze znajdzie się jeszcze coś na słodko: brioche, brownie, ciasta z kruszonką i sezonowe drożdżówki."

Do Sąsiadów powróciliśmy jeszcze drugi raz, tego samego dnia. Chcieliśmy spotkać się z nimi  ponownie oraz zobaczyć jak dzielą się swoimi pysznymi wyrobami z klientami. Kolejka, której końca nie widać, mówi sama za siebie. Nie trzeba pytać: ,,a za czym pan stoi,, bo jeśli ktoś nie wie, to będzie z pewnością zadowolony, jak dotrze do okienka.

Lorem Ipsum

Lorem ipsum